Lekarz medycyny z zakresu chirurgi ogólnej i dzieci. Pracuje jako Kierownik Kliniki Chirurgii i Urologii Dzieci i Młodzieży Gdańskiego Uniwersytetu Medycznego. Jest profesorem nadzwyczajnym GUMED.
W 1986 ukończył studia medyczne na Wydziale Lekarskim Akademii Medycznej w Gdańsku[1]. Na tej samej uczelni uzyskiwał stopnie naukowe doktora (w 1994 na podstawie pracy pt. Udział postępowania chirurgicznego w kompleksowym leczeniu wybranych guzów litych u dzieci) oraz doktora habilitowanego (w 2001 w oparciu o rozprawę zatytułowaną Choroba wenookluzyjna wątroby w przebiegu leczenia nerczaka płodowego – badania kliniczne i doświadczalne). W 2013 otrzymał tytuł profesora nauk medycznych[2].
Odbył staże zawodowe w klinikach chirurgii dziecięcej w Stanach Zjednoczonych, Austrii i Niemczech. Zawodowo związany z macierzystą uczelnią (przekształconą w międzyczasie w Gdański Uniwersytet Medyczny), gdzie został kierownikiem Kliniki Chirurgii i Urologii Dzieci i Młodzieży. Był także pełnomocnikiem rektora akademii ds. programu nowego szpitala uniwersyteckiego. Od połowy lat 90. członek władz Polskiego Towarzystwa Chirurgów Dziecięcych, w 2012 objął stanowisko prezesa tej organizacji[3], które sprawował do 2014. Przez dwie kolejne kadencje (2005–2012) był przewodniczącym Międzynarodowej Grupy ds. Strategii Leczenia Guzów Wątroby u dzieci (SIOPEL)[4]. Został też wybrany na prezydenta Sekcji Chirurgii Dziecięcej Europejskiej Unii Specjalistów Medycznych (UEMS)[5].